اوما،آنقدر تشنه ام که احساس می کنم تنها در آغوش تو  باران می آید و باید بی چتر دل به دریا زد.و آنقدر آماده ی حادثه ام که اگر بگوئی بمیر زودتر از آنچه فکر کنی پیراهن جانم را روی دوش مرگ می اندازم و از این دایره ی پر نقطه رد می شوم.

اوما،آرزوی من همه ی سمت ها را از ترس پر می کند.

آرزوی من ترا هم می ترساند…

دارد باد می آید.

باید آرزویم را در جیبم پنهان کنم.

ای عظمت پاک، ای لذت ساکت نگاه /مثل افتادن برگ در آب،مردن در آغوش ترا دوست دارم.

                                                                                   ایرج زبر دست…